گریس ها
گریس، یک مخلوط نیمه جامد از روغن پایه، ماده غلیظ کننده و افزودنی ها است.
روغن پایه که وظیفه آن انجام روانکاری است، می تواند از روغن معدنی(حاصل پالایش نفت)، روغن های سنتزی(حاصل واکنش های شیمیایی) و یا روغن های گیاهی باشد.
ماده غلیظ کننده، باعث سفت شدن گریس می شود و اغلب به صورت یک اسفنج فرض می شود که روغن را جهت روانکاری سطوح، در خود حفظ می کند. غلیظ کننده ها به دو دسته اصلی تقسیم بندی می شوند:
- غلیظ کننده های صابونی
- غلیظ کننده های غیرصابونی آلی و غیر آلی
عمدتا، بیشتر گریس ها از مخلوط روغن معدنی و غلیظ کننده صابونی ساخته می شوند. افزودنی ها باعث افزایش کارایی گریس می شوند و از گریس و همچنین از سطوح گریسکاری شده محافظت می کنند. غلیظ کننده های صابونی، علاوه بر غلیظ کردن گریس، بر روی ویژگی های مقاومت در برابر آب و حرارت و قابلیت پمپ شدن گریس تاثیر می گذارند.
هر نوع صابون، ویژگی های خاص خود را به یک گریس می بخشد. معمولترین صابون ها از هیدروکسیدهای فلزات خاکی، مثل آلومینیوم،کلسیم، لیتیم و سدیم ساخته می شوند.
گریس ها تحت شرایط کاری، در تماس با آب و تحت فشارها و دماهای بالا هستند. وظیفه گریس، باقی ماندن بر روی سطوح متحرک است. گریس تحت نیروی جاذبه و یا گریز از مرکز و یا تحت فشار، از محل روانکاری خارج نمی شود. اصلی ترین وظیفه گریس، حفظ ویژگی های خود تحت شرایط تنش در دماهای مختلف در حین کارکرد است. همزمان،گریس باید قادر به جاری شدن به داخل یاتاقان و روانکاری قسمت های مختلف دستگاه باشد.
معمول ترین گریس ها عبارتند از:
- گریس کلسیم
- گریس کمپلکس کلسیم
- گریس سدیم
- گریس آلومینیوم
- گریس کمپلکس آلومینیوم
- گریس لیتیم
- گریس کمپلکس لیتیم
انواع دیگر گریس ها:
- گریس پلی اوره
- گریس کلسیم پلی اوره
- خاک های آلی